اندكي پيش از ظهور حضرت،در ميان ايرانيان،شخصي با عنوان سيد خراساني ظا هر شده كه رهبري سياسي مردم رابه عهده مي گيرد وشعيب بن صا لح رهبري نظامي را وايرانيان تحت رهبري اين دو تن ،نقش مهمي را درظهور آن حضرت ايفا مي كنند .سيد خراساني وشعيب جنگ رادر مرزهاي ايران ،تركيه وعراق هدايت مي كنند و نيرو هاي مستقر در شام خود را به پيش رانده و در همان زمان  از دو جناح عراق و شام ،آماده يپيشروي بزرگ به سو ي فلسطين و قدس مي شوند.

پيرامون سيد خراساني سوال هاي زيادي مطرح است.از مهم ترين آن ها اين است كه آيا مراد  از خراساني در روايات،فرد معيني است ويا اين كهتعبير از رهبر ايران است كه درزما ن ظهور حضرت مهدي (عج)وجود خواهد داشت؟روايات به رو شني دلالت داردبر اين كه آن شخصيت ازذريه امام حسن مجتبي(ع)ويا امام حسين (ع) است واز او به عنوان هاشمي خراساني ياد شده است وصفات جسمي وي را كه داراي صورتي نوراني وخال بر گونه راست ويا دست راست دارد،بيان كرده است.

امّادر رواياتي كهدرمنابع حديث در جه اوّل شيعه مانند غيبت نعما ني وطو سي در خصوص اين شخص واردشده است،احتمال دارد ايشان را به رهبراهالي خراسانيان و يافرماندهي لشكر خراسان تفسير كرد.زيرا اين روايات تعبير به «خراساني»تنها نموده نه هاشمي خراساني ،امّا مجموعه قرائن موجود ،پيرامون شخصيت او دلالت دارد كه مشخص است وي همزمان با خروج سفياني ويمني ظا هر مي شود ونيرو هاي خود را به سوي عراق اعزام مي دارد كه سپاهيان سفياني را شكست مي دهند.

نسبت ايشان به خراسان به اين معنا نيست كه حتما اهل استان خراسان فعلي با شد ،چون در صدر اسلام ،نسبت دادن به خراسان به مشرق اطلاق مي شده است كه شا مل ايران وساير مناطق اسلامي متّصل به آن كه امروز تحت اشغال شوروي است ،مي شود.بنابراين شخص خراساني اهل هر منطقه اي كهاز اين محدوده باشد،نسبت او به خراساني صحيح است،چنان كه ازمنابع درجه اول حديثي شيعه استفاده نمي شود كه او سيدحسني ويا حسيني است :آن گونه كه در منا بع روائي برادران اهل سنت به آن تصريح شده است .سيد خراساني ،آخرين شخصي است كه پيش از ظهور حضرت مهدي (عج)بر ايران ويا معاصر با آخر ين فردي است كه فرمانرواي ايران خواهد بود.